เห็นนักเรียนนักศึกษาชอบบ่นกันนักว่างานเยอะทำไม่ทัน ครูสอนไม่รู้เรื่อง ครูบ่นนอกเรื่อง รุ้งเองก็เป็นหนึ่งในนั้น ในบางเวลา แต่บางครั้งพอได้หยุด ได้คิด ได้มองในมุมกลับกันบ้าง รุ้งก็คิดว่าไม่ยุติธรรมเลยที่ผู้เป็นครูจะเป็นฝ่ายถูกนักเรียนต่อว่าโดยที่นักเรียนอย่างเราไม่เคยย้อนมองตัวเองเลย
วันนี้เลยอยากจะพูดเพื่อให้คิดกันสักนิดว่าที่บอกว่างานเยอะจนทำไม่ทันเนี่ย เพราะครูเขาสั่งเยอะ สั่งยาก หรือเพราะเราไม่รีบทำ ดองไว้พอกไว้จนกลายเป้นดินพอกหางหมู มาเร่งทำเอาตอนจะส่งแล้วก็บ่นว่าทำไม่ทันทั้ง ๆ ที่บางครั้งมีเวลาตั้งเยอะไม่ยักจะทำ เอาเวลาไปเสียเปล่าเรื่อยเปื่อยกับการเที่ยวเล่นไปวัน ๆ เรียกว่า "ไฟไม่ลนก้นก็ไม่ทำ" พอทำงานออกมาที่ก็สักแต่ว่าทำส่ง ทำลวก ๆ ขาดความตั้งใจ อันนี้รุ้งยอมรับว่ารุ้งก็เป็นค่ะ ดองไว้ พอกไว้ ไม่ค่อยทำ แต่ทุกครั้งที่ทำไม่ทันรุ้งโทษตัวเองเสมอที่ดองไว้ ไม่รู้จักรีบทำ เพราะรุ้งคิดว่าครูทุกคนที่เขาสั่งงานมาเขาต้องดูความสามารถเด็กแล้ว ครูเขารู้ดีว่าเรามีงานเยอะน้อยแค่ไหน เพราะครูก็คือคนที่เคยเป็นนักเรียนแบบเรามาก่อนเหมือนกัน
แล้วที่บอกว่าครูสอนไม่รู้เรื่อง ไม่เข้าใจ ถามตัวเองดี ๆ ก่อนมั้ยว่าครูสอนไม่รู้เรื่อง ไม่เข้าใจจริง ๆ หรือเราเองที่ไม่ตั้งใจ ไม่พยายามที่จะเข้าใจ ครูมีเพียงคนเดียวนักเรียนสามสิบสี่สิบคน ครูคงไม่สามารถรู้ไ้ด้ว่านักเรียนทุกคนจะเข้าใจมั้ย เพราะฉะนั้นถ้าเราไม่เข้าใจควรเป็นเราไม่ใช่หรอที่ต้องเข้าหาครูบ้าง ไปสอบถามให้เข้าใจไม่ใช่เอาแต่นั่้งบ่น บ่นไป ๆ แล้วได้อะไร บ่นไปแล้วเข้าใจมากขึ้นหรือก็เปล่า อย่าทำอะไรให้มันเสียเวลาไปเปล่า ไม่เข้าใจก็ถาม เชื่อว่าครูทุกคนยินดีตอบคำถามนักเรียนอยู่แล้ว คงไม่มีครูคนไหนหรอกที่นักเรียนไปถามเพราะไม่เข้าใจแล้วจะหงุดหงิด รำคาญ หรือไม่พอใจ ครูจะดีใจมากกว่าที่เห็นนักเรียนสนใจ ตั้งใจที่จะเรียน
ฝากไว้ให้คิดนะคะ รุ้งเองก็เป็นหนึ่งในคนพวกนี้แต่อาจเพราะรุ้งเคยฝันอยากเป็นครูมาก่อนมั้งค่ะ เลยอยากให้ทุกคนเข้าใจคนเป็นครูบ้าง อยากให้ลองมองตัวเองบ้าง คนที่เอาแต่ตำหนิคนอื่นโดยไม่ดูตัวเองเนี่ย ไม่มีทางประสบความสำเร็จได้หรอกค่ะ
Date : 050220132145
By : Rainbow Gold (สุดปลายรุ้ง)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น